[Ebook] Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć

MartorRodon

GUMOCHŁON {Flobberworm}
Klasyfikacja MM: X
Gumochłony żyją w mokrych rowach. Przypominają gru-
be, brązowe glisty, długości do dziesięciu cali, i prawie
wcale się nie poruszają. Oba końce gumochłona wyglądają
tak samo i z obydwu wydobywa się śluz, który wykorzystu-
je się czasami do zagęszczania eliksirów. Jego ulubionym
pożywieniem jest sałata, ale może się żywić prawie wszyst-
kimi roślinami.

MartorRodon

HIPOGRYF {Hippogriff}
Klasyfikacja MM: XXX
Hipogryf wywodzi się z Europy, ale obecnie spotyka się go
na całym świecie. Ma głowę, przednie nogi i skrzydła
olbrzymiego orla, a tułów konia. Można go oswoić, ale po-
winni się tego podejmować wyłącznie specjaliści. Pod-
chodząc do hipogryfa, należy zachować z nim kontakt
wzrokowy i ukłonić się, okazując w ten sposób dobre inten-
cje. Jeśli hipogryf również się ukłoni, można się zbliżyć bez
obawy.
Hipogryfy ryją ziemię w poszukiwaniu owadów, ale
nie gardzą również ptakami i małymi ssakami. Budują na
ziemi gniazda, do których składają jedno duże jajo o dość
delikatnej skorupce, z którego młode wykluwa się po
dwudziestu czterech godzinach. Pisklę hipogryfa już po
tygodniu jest gotowe do lotu, ale dopiero po kilku mie-
siącach będzie w stanie wyruszyć razem z rodzicem na da-
lekie wyprawy.

MartorRodon

HIPOKAMPUS {Hippocampus}
Klasyfikacja MM: XXX
Hipokampus pochodzi z Grecji, ma głowę i pierś konia,
a ogon i zad olbrzymiej ryby. Chociaż gatunek ten zazwy-
czaj spotyka się w Morzu Śródziemnym, w 1949 roku prze-
piękny niebieski deresz został schwytany przez trytony
u wybrzeży Szkocji, a następnie przez nie udomowiony. Hi-
pokampus składa duże jaja o półprzeźroczystych skorup-
kach, przez które można zobaczyć uśpione jeszcze kijanki.

MartorRodon

JEDNOROŻEC {Unicorn}
Klasyfikacja MM: XXXX18
Jednorożec jest pięknym zwierzęciem spotykanym w lasach
północnej Europy. Jest to rogaty koń. Dorosłe jednorożce
są śnieżnobiałe, młode zaś rodzą się złote i w miarę dorasta-
nia zmieniają maść na srebrną. Róg, krew i włosy jednoroż-
ca mają silne właściwości magiczne19. Jednorożce unikają
spotkań z ludźmi, jeśli jednak do tego dojdzie, chętniej
pozwolą zbliżyć się do siebie czarownicy niż czarodziejowi.
Są tak rącze, że bardzo trudno je złapać.

MartorRodon

JEŻANKA {Shrake}
Klasyfikacja MM: XXX
Jeżanka to ryba pokryta kolcami, żyjąca w Oceanie
Atlantyckim. Mówi się, że pierwsza ławica jeżanek została
stworzona przez czarodziejów na początku XIX wieku,
w zemście na mugolskich rybakach, którzy obrazili grupę
czarodziejów-żeglarzy. Od tamtej pory w tym miejscu
oceanu mugolscy rybacy znajdują porwane przez jeżanki
puste sieci.

MartorRodon

KAPPA
Klasyfikacja MM: XXXX
Kappa jest japońskim demonem wodnym, który zamiesz-
kuje płytkie stawy i rzeki. Często porównuje się ją do mał-
py, która zamiast futra ma rybie łuski, a na czubku głowy
lejek pełen wody.
Kappa żywi się ludzką krwią, ale można ją powstrzy-
mać przed atakiem, rzucając jej ogórek z wyrytym na nim
imieniem niedoszłej ofiary. Czarodziej, który spotka kappę,
musi spowodować, aby się ukłoniła, wtedy woda z lejka
wyleje się, a kappa całkowicie utraci moc.

MartorRodon

KELPIA {Kelpie}
Klasyfikacja MM: XXXX
Ten brytyjski i irlandzki de-
mon wodny może przybie-
rać różne kształty, ale naj-
częściej ukazuje się w posta-
ci konia z wiechą sitowia
zamiast grzywy. Kiedy zwabi na swój grzbiet niczego nie-
świadomego nieszczęśnika, nurkuje z nim na dno rzeki lub
jeziora, gdzie zjada go, pozwalając wnętrznościom wypłynąć
na powierzchnię. Aby pokonać kelpię, należy nałożyć jej za
pomocą zaklęcia wędzidło, co sprawi, że stanie się uległa
i niegroźna.

Największa kelpia na świecie zamieszkuje jezioro Loch
Ness w Szkocji. Najchętniej przybiera kształt węża mor-
skiego (patrz niżej). Obserwatorzy z Międzynarodowej
Konfederacji Czarodziejów odkryli, że nie mają do czynie-
nia z prawdziwym wężem morskim, kiedy na widok grupy
mugolskich badaczy wąż zamienił się w wydrę, a po ich
odpłynięciu powrócił do swego pierwotnego kształtu.

MartorRodon

KOŁKOGONEK {Nogtait}
Klasyfikacja MM: XXX
Kołkogonki są demonami spotykanymi w rolniczych rejo-
nach Europy, Rosji i Ameryki. Przypominają karłowate pro-
siaki o długich nogach, serdelkowatych ogonach i wąskich
czarnych oczach. Kołkogonek wkrada się do chlewa i ssie
zwyczajną maciorę razem z jej prawdziwymi młodymi. Im
dłużej będzie przebywał w gospodarstwie i im większy uro-
śnie, tym dłużej gospodarzy będzie dręczyła zła passa.
Kołkogonek jest wyjątkowo szybki i trudny do schwy-
tania, ale jeśli zostanie przepędzony za granice gospodar-
stwa przez całkowicie białego psa, nigdy już do niego nie
powróci. Urząd Kontroli nad Magicznymi Stworzeniami
(Sekcja Szkodników) trzyma specjalnie w tym celu dwana-
ście ogarów albinosów.

MartorRodon

KORNICZAK {Bundimun}
Klasyfikacja MM: XXX
Korniczaki występują na całym świecie. Zagnieżdżają się
w domach, gdzie mieszkają pod deskami podłogowymi. Ich
obecność objawia się intensywnym odorem zgnilizny. Wy-
dzielina korniczaka powoduje butwienie fundamentów domu.

W stanie spoczynku korniczak przypomina kupkę zie-
lonkawych grzybów z oczami, ale przestraszony zrywa się
na liczne wrzecionowate nogi i ucieka. Żywi się nieczysto-
ściami. Inwazji korniczaków można się pozbyć, używając
zaklęć oczyszczających, ale jeśli dopuszczono, by za bardzo
urosły, należy skontaktować się z Urzędem Kontroli nad
Magicznymi Stworzeniami (Sekcja Szkodników), zanim
dom się zawali. Rozcieńczona wydzielina korniczaka uży-
wana jest w niektórych magicznych środkach czyszczących.

MartorRodon

KUDŁOŃ {Porlock}
Klasyfikacja MM: XX
Kudłoń jest strażnikiem koni spotykanym w Anglii (Dor-
set) i na południu Irlandii. Jest kudłaty, głowę porasta mu
długa zmierzwiona czupryna, ma też wyjątkowo duży nos.
Jest parzystokopytny i porusza się na dwóch nogach. Ma
krótkie ramiona zakończone dłońmi o czterech grubych
palcach. Dorosłe kudłonie osiągają dwie stopy wzrostu
i żywią się trawą.
Kudłoń jest nieśmiały, zajmuje się wyłącznie pilnowa-
niem koni. Można go znaleźć w stajni, zwiniętego w słomie,
albo ukrywającego się pośród stada, którego strzeże. Nie ufa
ludziom i zawsze się przed nimi chowa.

MartorRodon

KUGUCHAR {Kneazle}
Klasyfikacja MM: XXX
Kuguchar wywodzi się z Wielkiej Brytanii, ale obecnie
spotyka się go na całym świecie. To małe stworzonko przy-
pomina kota, ma nakrapiane, cętkowane albo łaciate futro,
olbrzymie uszy i ogon z pędzelkiem jak u lwa. Kuguchar

jest inteligentny, niezależny i czasem agresywny, ale jeśli
spodoba mu się jakaś czarownica lub czarodziej, może być
wspaniałym zwierzątkiem domowym. Ma niezwykłą zdol-
ność wykrywania przykrych i podejrzanych osobników, po-
trafi też doprowadzić do domu swojego właściciela, jeśli ten
zabłądzi. Kuguchary rodzą do ośmiu młodych w jednym
miocie i mogą się krzyżować z kotami. Aby zostać właści-
cielem kuguchara, trzeba mieć licencję, gdyż (podobnie jak
w przypadku psidwaków i świergotników) nietypowy
wygląd kuguchara może wzbudzić zainteresowanie mugoli.

MartorRodon

KWINTOPED (znany również
jako Włochaty MacBoon)
{Quintaped — Hairy
MacBoon}
Klasyfikacja MM: XXXXX
Kwintoped jest bardzo niebez-
piecznym zwierzęciem mięso-
żernym, które wyjątkowo roz-
smakowało się w ludziach. Jego nisko zawieszony tułów,
podobnie jak pięć nóg, z których każda zakończona jest
zdeformowaną stopą, porośnięte są grubą, czerwonobrą-
zową sierścią. Kwintopedy występują jedynie na Wyspie
Posępnej, która leży w najdalej wysuniętym na północ
punkcie Szkocji. Dlatego też Posępna jest terenem niena-
noszalnym.
Legenda głosi, że kiedyś Wyspę Posępną zamieszkiwały
dwie rodziny czarodziejów, McClivertowie i MacBoonowie.
Podobno pojedynek, jaki rozegrał się między pijanym na-
czelnikiem klanu McClivert, Dugaldem, i równie pijanym

Kwintusem, głową klanu MacBoon, zakończył się śmiercią
Dugalda. Jak głosi legenda, pewnej nocy grupa McCliver-
tów otoczyła zabudowania MacBoonów, i pragnąc się ze-
mścić, zamieniła ich wszystkich w potworne pięcionogie
stwory. McClivertowie zbyt późno zorientowali się, że trans-
mutowani MacBoonowie są o wiele groźniejszymi przeciw-
nikami (uważano, że MacBoonowie bardzo słabo posługu-
ją się magią). Co gorsza, MacBoonowie dali sobie radę
z wszystkimi próbami zamienienia ich z powrotem w ludzi.
Potwory wybiły McClivertów co do nogi, aż na wyspie nie
pozostał ani jeden człowiek. Dopiero wtedy MacBoonowie
zrozumieli, że skoro na wyspie nie pozostał nikt władający
różdżką, już na zawsze pozostaną pięcionogami.
Nigdy się nie dowiemy, czy opowieść ta jest prawdziwa.
Na pewno nie przeżył żaden McClivert ani MacBoon, aby
opowiedzieć, co się stało z jego przodkami. Kwintopedy nie
potrafią mówić. Urząd Kontroli nad Magicznymi Stworze-
niami starał się wielokrotnie schwytać kwintopeda, aby
spróbować go odtransmutować, lecz bez powodzenia. Mu-
simy więc uznać, że rzeczywiście są, jak głosi ich przydo-
mek, Włochatymi MacBoonami, którym przyszło dożyć
swoich dni jako pięcionogie zwierzęta.

MartorRodon

LANGUSTNIK LADACO {Mackled Malaclaw}
Klasyfikacja MM: XXX
Langustnik jest stworzeniem lądowym, spotykanym głów-
nie na skalistych wybrzeżach Europy. Chociaż jest nadzwy-
czaj podobny do homara, pod żadnym pozorem nie powinno
się go zjadać, ponieważ spożycie jego mięsa wywołuje wy-
soką gorączkę i nieprzyjemne, zielone zabarwienie twarzy.

Langustnik ladaco osiąga długość dwunastu cali i jest
jasnoszary w ciemnozielone plamki. Żywi się małymi sko-
rupiakami, ale nie pogardzi też większą zdobyczą. Ukąsze-
nie langustnika wywołuje nietypowy efekt uboczny, pole-
gający na tym, że przez tydzień po ugryzieniu ofiara ma
wyjątkowego pecha. Jeśli ugryzł cię langustnik, nie
zakładaj się i nie spekuluj, ponieważ sprawy na pewno po-
toczą się nie po twojej myśli.

MartorRodon

LELEK WRÓŻEBNIK (nazywany też irlandzkim feniksem)
{Augurey — Irish Phoenix}
Klasyfikacja MM: XX
Lelek wróżebnik jest zwierzęciem rodzimym Wielkiej
Brytanii i Irlandii, ale można go czasem spotkać w innych
rejonach północnej Europy. Jest to chudy i ponury ptak,
przypominający małego i niedożywionego sępa o zielonka-
woczarnym upierzeniu. Jest wyjątkowo nieśmiały. Gnieź-
dzi się w jeżynach i innych ciernistych krzewach, żywi
się dużymi owadami i elfami, lata tylko podczas silnego
deszczu, a przy lepszej pogodzie pozostaje w gnieździe
o kształcie łzy.
Lelek wydaje charakterystyczne niskie, drżące dźwięki.
Kiedyś uważano, że wróżą one śmierć. Czarodzieje omijali
gniazda lelka w obawie usłyszenia tego rozdzierającego ser-
ce krzyku, uważa się też, że niejeden czarodziej dostał ata-
ku serca, kiedy przechodząc przez zarośla, usłyszał jęki
ukrytego w gąszczu lelka20. Jednak wytrwałe badania do-
wiodły ostatnio, że lelek śpiewa wyłącznie przed nad-
ciągającym deszczem21. Od tej pory lelki wróżebniki stały
się modnymi zwierzątkami domowymi, które mają przepo-
wiadać pogodę, chociaż w zimie wielu osobom trudno znieść
ich nieustanne jęki. Pióra lelka nie nadają się do pisania,
ponieważ odpychają atrament.

MartorRodon

LEPROKONUS (nazywany czasem klaurikornem)
{Leprechaun — Clauricorn}
Klasyfikacja MM: XXX
Chociaż inteligentniejszy od elfa i mniej złośliwy od topka,
chochlika czy bachanki, leprokonus jest wielkim psotni-
kiem. Spotykany wyłącznie w Irlandii, osiąga wzrost do
sześciu cali i jest zielony. Sporządza sobie proste ubrania
z liści. Leprekonusy jako jedyne spośród „karzełków" po-
trafią mówić, ale nigdy nie zażądały zmiany swojego statu-
su zwierząt. Są żyworodne, żyją głównie w lesistych okoli-
cach, ale lubią przyciągać uwagę mugoli i dlatego
w mugolskiej literaturze dziecięcej występują prawie tak
często jak elfy. Leprokonusy wytwarzają nadzwyczaj po-
dobną do złota substancję, która, ku ich wielkiej uciesze,
znika po kilku godzinach. Żywią się liśćmi i wbrew krą-
żącej o nich opinii, nigdy nie wyrządzają ludziom poważ-
niejszej krzywdy.