Patrick Poop- Irytek za życia. By Chi.

Tonks

Powoli zdjął dłonie z oczu, ale jeszcze przez chwilę bał się spojrzeć na to, co zrobił. Dookoła panowała cisza, ale wiedział, że to tylko początek piekła, jakie go czeka. Otworzył oczy. Przed sobą widział tylko różowo-białą ścianę. Pod swoim leżącym na ziemi ciałem czuł miękką, kremową papkę. Cicho kwiknął ze strachu i wstał. Pomrugał oczami, aby z powiek "sturlały się" ostatki biszkoptu i rozejrzał się po sali konferencyjnej. Wszędzie walały się kawałki tortu, który wyczarował dla śmiechu, aby nastraszyć współpracowników. Lecz skąd miał wiedzieć, że spoglądając na panią Koy podczas czarowania i myśląc o jej obfitych kształtach, tort osiągnie monstrualne rozmiary? Nagle ponad dwadzieścia "pagórków" kremowych ruszyło się i wszyscy wstali. Ujrzał swojego szefa całego w różowej paście i tylko poczucie winy pozwoliło mu się nie zaśmiać.
-Panie... Poop! -krzyknął piskliwie jego szef -Cóż pan znowu zrobił?!
Patrick spuścił wzrok i po chwili już go nie było.
-Niebywałe... -szepnęła pani Koy -W tym miejscu na kremie jest moja podobizna! -spojrzała dokładniej -Wyłączając nogi, głowę i brzuch...
-Gdzie? Gdzie? -zerwali się panowie, ale pani Koy szybko zmiażdżyła obcasem odbicie swych kształtów.
Uciec, uciec... -myślał Irytek -Uciec jak najdalej...
-Poltegreist? -usłyszał szept.
-Jaki Poltegreist? -stanął i szukał wzrokiem źródła głosu -Nie jestem duchem.
-Jestem z przyszłości. -szepnął głos -Posłuchaj. Musisz odnaleźć dolinę Godryka. Tam spotkasz mężczyznę.
-Ale...
-On poprowadzi cię dalej.
-...proszę zaczekać!
Cisza...
Następnego dnia Patrick deportował się do doliny Godryka.
____
krótkie? trudno, mam nadzieję, że się spodoba, krytykujcie i oceniajcie!

Luna Lovegood:*

Za mało, żeby cokolwiek ocenić... Na sam początek tego opowiadania oczy mi normalnie wylazły

Tylko nie wiem czy będzie dalsza część twojej opowieści,bo chciałabym ją dalej ocenić,ponieważ malutko napisałaś i ciesz się, że nie skrytykowałam! Ale nie wiadomo czy będzie mi się podobać następne opowiadanie o ile w ogóle będzie. Na razie jestem pod wrażeniem...

Tak trzymać. Pozdrawiam Rolling Eyes

HermionaForever

zgadzam się z luną
wiesz co? Po przeczytaniu wszystkich twoich wierszy, opowiadań, sądze, że masz naprawde talent. I to niebywały. Potrafisz znakomicie ułożyć zdania, pamiętając o znakach interpunkcyjnych. Jedna wada- poddajesz się za szybko. Napisz więcej!