Szpital Sw. Munga

lamort

Założycielem szpitala jest Bonham Mungo, pierwszy uzdrowiciel, który żył w latach 1560-1659. Ze względu na jego wielkie osiągnięcia uzdrowicielskie i udzielenie pomocy ponad 100000 magicznych ludzi, Mungo otrzymał przydomek święty (stąd nazwa szpitala). Teraz można znaleźć o nim informacje na karcie słynnych czarodziejów i czarodziejek z Czekoladowych Żab.

Lokalizacja budynku:
„Nie było łatwo znaleźć miejsca, które będzie odpowiednie na szpital. Na ulicy Pokątnej nie było żadnego wystarczająco dużego lokalu i nie mogliśmy umiejscowić go pod ziemią, jak Ministerstwa – to nie byłoby zdrowe. W końcu udało im się wejść w posiadanie budynku tutaj. W teorii chorzy czarodzieje mogli wejść i wyjść i po prostu wmieszać się w tłum. [...]”
Szpital św. Munga jak wszystkie obiekty czarodziejskie jest magicznie ukryty. Wejście do niego znajduje się w obszernym, staromodnym, zbudowanym z cegły domu handlowym o nazwie Purge & Dowse. Budynek ma mało przyjemny wygląd, więc mugole nie zwracają na niego najmniejszej uwagi, zajęci kupowaniem elektronicznych gadżetów w sklepie tuż obok.
Na wystawie domu towarowego stoi kilka manekinów z wykrzywionymi perukami, ustawionymi przypadkowo, reklamując rzeczy, które już dawno wyszły z mody. Na wszystkich zakurzonych drzwiach budynku widnieje napis „Zamknięte w celu odnowienia”.

Wejście do szpitala:
„[...] - W porządku - oznajmiła Tonks przywołując ich do wystawy, która nie przedstawiała nic poza wyjątkowo brzydkim manekinem kobiety. Jego sztuczne rzęsy zwisały odklejone i prezentował zieloną nylonową sukienkę bez rękawów. - Wszyscy gotowi?
Przytaknęli gromadząc się wokół niej. [...] Tonks nachyliła się w kierunku szyby patrząc na paskudnego manekina. Na szybie pojawiła się para z jej ust. - Czołem - powiedziała - jesteśmy tu w odwiedziny do Artura Weasley.
[...] Manekin skinął leciutko głową i wykonał przywołujący ruch palcem wskazującym. Tonks chwyciła Ginny i panią Weasley za łokcie, przestąpiła prosto przez szybę i zniknęła. [...]”

Wygląd szpitala:
„[...]Po paskudnym manekinie i sklepowej wystawie, na której [Harry] stał nie było śladu. Stali w miejscu, które wydawało się być zatłoczoną recepcją, gdzie na rozklekotanych drewnianych krzesłach siedziały rzędy czarownic i czarodziejów. Niektórzy wyglądali zupełnie normalnie i przeglądali stare egzemplarze tygodnika Czarownica, inni paradowali z potwornymi odkształceniami jak słoniowe trąby, czy dodatkowe ręce wyrastające z ich piersi. W pokoju był o dziwo głośniej niż na ulicy na zewnątrz, jako że wielu z pacjentów wydawało z siebie bardzo dziwaczne odgłosy. Czarownica o spoconej twarzy w środku kolejki, która wachlowała się żywo egzemplarzem Proroka Codziennego co chwila wypuszczała z siebie wysoki gwizd, któremu towarzyszyła para wylatująca z jej ust. Niechlujnie wyglądający czarnoksiężnik w kącie dzwonił jak dzwon przy każdym poruszeniu się i wraz z dzwonieniem jego głowa zaczynała wibrować potwornie, tak że musiał chwycić się za uszy, by utrzymać ją nieruchomo.
Czarownice i czarodzieje w limonkowozielonych szatach przechadzali się wzdłuż rzędów zadając pytania i zapisując uwagi w notatnikach takich jak Umbridge. Harry zauważył emblemat wyhaftowany na ich piersiach: skrzyżowane różdżka i kość (patrz ryc.3). [...].”

Przewodnik po piętrach:

WYPADKI PRZEDMIOTOWE
Eksplozje kociołków, samoporażenia różdżkami, kraksy na miotłach etc.
Parter

URAZY MAGIZOOLOGICZNE
Ukąszenia, użądlenia, oparzenia, wbite kolce, etc.
I piętro

ZAKAŻENIA MAGICZNE
Choroby zakaźne, np. smocza ospa, znikanie epidemiczne, skrofungulus etc.
II piętro

ZATRUCIA ELIKSIRALNE I ROŚLINNE
Wysypki, wymioty, niekontrolowany chichot etc.
III piętro

URAZY POZAKLĘCIOWE
Uroki nieusuwalne, klątwy, niewłaściwie zastosowane zaklęcia etc.
IV piętro

SKLEP I HERBACIARNIA DLA ODWIEDZAJĄCYCH
V piętro